تاریخ انتشار : چهارشنبه ۳۱ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۰۹
من آن جوان ایرانی ام که در استان دروازه شهادت زندگی می کنم.
به گزارش
سرویس شهدا همه با هم، موج وبلاگی " من یک جوان ایرانی انم" با توجه به شهادت جوانان این استان یادداشتی را با این موضوع منتشر میکند.
من آن جوان ایرانی ام که در تولد 10 سالگی ام در مسجد به شهادت رسیدم.( علیرضا عسکری- شهادت مسجد علی بن ابیطالب (ع) )
من آن جوان ایرانی ام که با وجود آتش رگبار اجازه ورود تروریست ها را به خاک کشورم ندادم. ( شهید اهل سنت محمد درزاده )
من آن جوان ایرانی ام که برای جلوگیری از کشته شدن نمازگزاران، عامل انتحاری را در بغل گرفته و اجازه ورود به او را ندادم. ( شهید محمد گلدوی )
من آن جوان ایرانی 16 ساله ای هستم که به همراه برادر 10 ساله ام مانند مولایم علی (ع) در مسجد به شهادت رسیده ایم. ( محمود و علیرضا آبیز )
من آن جوان ایرانی ام که در راه سواد آموزی به فرزندان مرزداران مورد هدف گلوله های دست نشانده غربی ها شدم.(شهید رضا سرگزی یکی از معلم شهرستان قصرقند که به ضرب گلوله به شهادت رسید ).
ما آن جوانان ایرانی هستیمم که در مراسم تاسوعای حسینی در انفجار انتحاری دشت نشاندگان سعودی که چشم دیدن شور ما را در عزای مولایمان نداشتند به شهادت رسیدیم. ( شهادت ده ها تن از مردم چابهار در تاسوعای سال 1389)
ما آن کودکانی هستیم که آروزی شهادت در جوانی را در کودکی در جمع عزاداران سرور شهیدان هدیه گرفتیم. ( شهید مطهره نارویی

آری اینجا سیستان و بلوچستان استانی که دروازه شهادت همچنان باز است و منتظر به دستور فرمان رهبرشان هستند که جانشان را در راه رهبر، دین و کشورشان فدا کنند، اینجا جوانانی دارد که شهادت برادرانشان آنان را نا امید نکرده بلکه روحیه ای تازه برای آبادانی کشورشان پیدا می کنند، اینجا جوانانی دارد که شهادت در راه مبارزه با استکبار آرزوی همیشگی آنهاست...