مارکوس آئورلیوس از امپراطوران روم بود که نقش برجسته ای در آخرین دوره جنگ های روم علیه پارت ها (ایرانی ها) داشت.

وی در سال 162 میلادی برادر خوانده اش ( لوسیوس وروس) که جانشین او در امپراطوری بود را به برای مقابله با گسترش نفوذ پارت ها در ارمنستان و غرب بین النهرین به جنگ با آنان فرستاد.
لوسیوس علاوه بر اشغال ارمنستان و غرب بین النهرین ( فرات تا رود خابور ) تیسفون پایتخت اشکانیان را نیز فتح کرد و کاخ بلاش سوم را با خاک یکسان کرد و نواحی غربی بین النهرین را از دولت اشکانی جدا کرد.

این دوره از جنگ های رومیان که از سال 162 میلادی آغاز شده بود، در سال 166 میلادی با پیروزی رومی ها خاتمه یافت و مارکوس آئورلیوس (امپراطور روم ) القاب پارتیکوس و مادیکوس ( فاتح پارت ها و مادها ) را به لوسیوس اعطا کرد.