به گزارش سایت حرف ناب، سبك زندگي اسلامي‌ايراني داراي چارچوب خاصي است كه براي اجرايي شدن آن بايد توجه وي‍ژه داشت. يكي از مسائل مهمي كه امروزه مورد توجه همگان قرار گرفته است مسئله‌ي چگونگي رجوع به سبك زندگي اسلامي است كه به‌خصوص در حوزه‌ي خانواده به‌صورت پررنگ‌تري مطرح ميشود. در اين زمينه، گفت‌وگويي داريم با دكتر كرمي، عضو هيئت علمي دانشكده‌ي علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي.
دكتر كرمي معتقد است: «زماني كه سبك زندگي فردگرايانه در جامعه‌ي ما رواج پيدا كند و يك دسته از هنجارها و ايده‌هاي كلي تغيير كند، در خانواده هم تأثيرش را مي‌گذارد؛ بايد به همه‌ي اين مسائل توجه كرد؛ يعني زماني كه گفته ميشود خانواده و سبك زندگي، خانواده چيزي جداي از جامعه نيست، بايد كليت جامعه را ببينيم و به آن توجه كنيم.
از نظر شما چه نسبتي بين خانواده و سبك زندگي وجود دارد؟
دو تفسير از سبك زندگي وجود دارد: يكي به عنوان مفهومي خاص كه به واسطه‌ي آن مي‌توان به فهم جامعه رسيد. مي‌توان گفت سبك زندگي يك شاخص تمايز اجتماعي است؛ يعني انسان‌ها و گروه‌ها را به وسيله‌ي شيوه‌هاي زندگي‌شان مي‌توان از هم متمايز كرد. يك مفهوم ديگر سبك زندگي هم، شيوه و متد زندگي است. در هر دو تعبير، بين خانواده و سبك زندگي رابطه وجود دارد.
يكي از جاهايي كه سبك زندگي ديده و فهميده ميشود، نهاد خانواده است. بالاخره، كنش‌هاي خانوادگي بخش مهمي از كنش‌هاي ما را دربرمي‌گيرد؛ بنابراين در هر دو ساحت اين بحث كاربرد دارد.
در رابطه با خانواده و سبك زندگي، چه مسائلي مورد توجه قرار مي‌گيرد؟
مسائل زيادي وجود دارد. يكي از اين مسائل اين است كه زماني كه مي‌گوييم سبك زندگي، منظور خانواده‌ي ايراني و سبك زندگي است، اينكه ما در جامعه‌ي ايراني زندگي مي‌كنيم، خانواده‌ي ايراني ويژگي‌هاي خاصي دارد. زماني كه مي‌گوييم خانواده‌ي ايراني، فقط به بخش اسلامش توجه داريم. در خانواده‌ي ايراني، مسائل فرهنگي، قومي و زباني همه تأثير دارد. بايد دنبال فهم مقوله‌هايي از اين دست باشيم و اين مسائل را ببينيم. اما از طرف ديگر، زماني كه بحث خانواده را مطرح مي‌كنيم و مي‌گوييم خانواده و سبك زندگي، بايد دقت داشته باشيم كه خانواده بخشي از كليت اجتماعي است. زماني كه سبك زندگي فردگرايانه در جامعه‌ي ما رواج پيدا كند و يك دسته از هنجارها و ايده‌هاي كلي تغيير كند، در خانواده هم تأثيرش را مي‌گذارد؛ بايد به همه‌ي اين مسائل توجه كرد؛ يعني زماني كه گفته ميشود خانواده و سبك زندگي، خانواده چيزي جداي از جامعه نيست، بايد كليت جامعه را ببينيم و به آن توجه كنيم.
زماني كه سبك زندگي فردگرايانه در جامعه‌ي ما رواج پيدا كند و يك دسته از هنجارها و ايده‌هاي كلي تغيير كند، در خانواده هم تأثيرش را مي‌گذارد؛ بايد به همه‌ي اين مسائل توجه كرد؛ يعني زماني كه گفته ميشود خانواده و سبك زندگي، خانواده چيزي جداي از جامعه نيست.
بخشي از جامعه همين خانواده‌هاي مذهبي هستند كه آموزش و انتقال فرهنگ، دين و مذهب در آن‌ها پيشرفت كرده است، اما از آنجا كه ما كل جامعه را در نظر مي‌گيريم، خانواده‌ها در كل جامعه به قشرهاي مختلفي تقسيم مي‌شوند، با اعتقادات مختلف...
در آن‌ها هم سرمايه‌ي فرهنگي بالا رفته است، نمي‌توان گفت كه بالا نرفته است؛ مثلاً كساني كه كتاب‌خوان‌تر، يا اهل بحث و گفت‌وگو شده‌اند. تصويري در ذهن شماست كه فكر مي‌كنيد در جامعه‌ي ايراني قديم همه‌ي خانواده‌ها متدين بودند و سطح تدين همه هم در يك طيف بوده است. ما در گذشته هم تنوع داشتيم، حالا هم تنوع داريم و اين طبيعي است.
این داستان ادامه دارد....
