تاریخ انتشار : دوشنبه ۳۰ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۰۶

وبلاگ بمپور زمین نوشت : طوفان و گردوخاک چیزی نیست که ما مردم بمپور زمین را گیج و سردرگم کند ویا ما را از اعمال روزانه مون باز بدارد.اما هیچ وقت هیچ کس از ما یادی نکرد، هیچ کس حالی از ما نپرسید، هیچ کس غصه ریه هایمون رو نخورد، هیچ کس سعی نکرد فریادمون رو بشنوه هیچ کس راهکاری برای خالی از سکنه شدن روستاهای در معرض طوفان شن ارایه و عملی نکرد.هیچ کس سعی نکرد اندک امیدی برای کوچ اجباری به شهر ایجاد کند.و هزاران بی مهری از این روزگار.بله، ما از تباری میخواییم سخن بگیم که در این چند سال اخیر و بخصوص پس از انقلاب این بی مهری را همه کس بر ما روا دانسته است.اما مردمان این سرزمین همواره از این بی مهریها از این شنهای روانی که هم زمینهای کشاورزی و هم خانه هایشان را طعمه خود قرار داده،نه به شخص و مسوولی و نه به چرخ زمان هیچ گله ای نداشتند، تا نهایت امر به جایی ختم شد که امروز اگر یک روز گرد و خاک و طوفان شن نبینیم انگار روزمان شب نمیشود ولی باز هم بنازم به مرام این طوفان شن که لااقل اگر روز سری به ما نزند حتما شب هنگام حالی از ما میگیرد.اما هر سال با روی کار آمدن مدیر مسوولی شنیده میشود که چندین میلیارد برای تثبیت شنهای روان و مبارزه با بیابان زایی در نظر گرفته شده است اما این خبر هم فقط در حد یک حرف باقی می ماند.ولی من در اینجا به نمایندگی از مردمان بمپور زمین و روستاهایی همچون سعید آباد، شمس آباد، قاسم آباد، جعفرآباد و روستاهای پایین دست میگویم زندگی و حیاط در این روستاها ادامه دارد و خواهد داشت به امید اینکه خورشید از مغرب طلوع کند.!!!!ولی بازهم فدای وطن دارخشک