تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۴۷

به گزارش همه با هم :سلام خانم ابتکار مثل اینکه گفتید به خوزستان سفرنخواهید کردمگراینکه  بادست پر برید  واسه من جای سواله حالا شما که سیستان آمدید مثلا بادست پرآمده بودید ماکه چیزی ندیدیم نه راهی نه حلی !


مردمان سیستان سالهاست که باگرد وخاک دست وپنجه نرم میکنند وصدای مظلومانه سیستانی ها دیر تربه گوش مسئولین میرسدالبته زمانی هم که رسید بی فایده بود

وقتی ناله ای بیش از حد تکراری شود مغز آدمی به سمباده کشیده می شود!!

خانم ابتکار رسمه هر شهری برید سوغاتشم همراه خودت ببری البته نیازی نیست بگید چی بردید چون کاملا شفافه بهترین سوغات سیستانیان در این سالها ریزگردها، خشکسالی هابود وبس

حال که به سیستان سفرکردی خاطرات سفر رابرای اقوامتان تعریف کرده اید تپش کم هامون ،شنیدن عطش

سرکار عالی اینجا «کشاورزان» با دلهره از کمبود آب، دست به تیشه می برند، «صیادان» سالهاست که تورهایشان در «خشکی هامون» به دام افتاده و در انتظار آب و ماهی، روزگار سختی را می گذرانند.

فقط کافیست کمی تامل دراین موضوع داشته باشید وازخودتان بپرسید ایا اگر من به جای سیستانی ها بودم میتوانستم تحمل کنم آری باید آه کشید وگریست....

مدادهای سرخ وابی سبز هنوز نمرده اند پس بشتابید