وبگاه "البرزبان" نوشت:
سخنان اخیر مقام معظم رهبری در جمع مردم دلیر و شهید پرور تبریز به مناسبت 29 بهمن ماه نکات بسیار مهمی را در بر داشت که تفاوت آن با استراتژی انقلاب اسلامی تا قبل از این بیانات کاملاً واضح و مشهود است .
انقلاب اسلامی ایران پس از استقرار در ایران در حالی که هنوز همه ی مساحت ایران ، انقلاب را نپذیرفته بود و درگیریهای جدی با پان عربها ، پان ترکها و پان کردها و افراطیون ترکمن وجود داشت اقدامات تمدن سازانه ی خود را آغاز نمود ، دشمنان اسلام چه در رأس بلوک شرق و چه در رأس بلوک غرب با فهم مبانی اصیل و مستحکم انقلاب که توسط امام خمینی (ره) تبیین میشد دانستند که این انقلاب پدیده ای متفاوت با سایر انقلابها و بلکه سایر اسلامهای موجود در منطقه است ، لیکن با همین نگرانی مخالفتهای خود را آغاز کرده و نقشه های خود را برای از بین بردن انقلاب در دوره ای که انقلاب بسیار نوپاست طراحی و اجرا کردند. جنگ هشت ساله علیه ایران ، ایجاد و کمک به گروهک منحط و تروریست منافقین ، انجام کودتاهای بسیار سهمگین و مهم علیه انقلاب و...بخشی از این برنامه بود.
دوران حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی با همه این مشکلات واقدامات شوم دو امپریالیسم شرق و غرب علیه انقلاب ، با رهبری امام خمینی (ره) و همراهی مردم شریفی که برای این حفظ حاضر شدند شهدای عزیز را تقدیم کنند و سختی های فراوانی را تحمل کنند سپری شد؛ پس از دوران حفظ دوران ثبت و استحکام انقلاب اسلامی آغاز شد در دوران تثبیت ، دشمنان انقلاب نه تنها از ابزار قبلی خود دست برنداشت (یعنی جنگ سخت ) بلکه ابزار جدیدی را نیز علیه نظام اسلامی به کارگرفت ؛ در حالی که هنوز از ترور و ابزار تروریستی که از ابزار جنگ سخت است استفاده میکردند دست به شدت بخشی به تحریمات و ایجاد فتنه های متعدد در قالب های مختلف را رقم زدند ، فتنه های سال 73 ، 78 و 88 بزرگترین این فتنه ها بودند . استفاده از جنگ نرم در عرصه های هنری و کمک گرفتن از برخی هنرمند نماها و تولید محتواهای علیه نظام نیز نوعی دیگر از این اقدامات بوده است .
سختی های این دوران به مراتب از دوران اول و حفظ شدید تر بود ، در این دوران گرچه سرزمینها و خاک مورد تجاوز قرار نگرفت اما قلبها و اعتقادات مردم به شدت مورد هجمه و حمله ی برنامه های ماهواره ای و سایت های اینترنتی و... قرار گرفت.
پس از مایوس شدن دشمن از فتنه های مختلف دوران اقتدار انقلاب اسلامی یعنی دورانی که در اصلاح سیاسی یک کشور میتواند به ابرقدرتی در عرصه های مختلف تبدیل شود آغاز شد. گرچه به حق نظام مقدس جمهوری اسلامی و انقلاب بزرگ اسلامی که اغلب مناطق دنیا را فراگرفته است ، قدرتی بزرگ و بی نظیر دردنیا بود لیکن ابعاد علمی ، اقتصادی، نظامی و سیاسی آن هم به شکلی مشهود و منطبق با فهم مردم جهان اتقاقی است که در دوران اقتدار رخ میدهد.
در دوران اقتدار دشمن همه تلاش خود را بکار میگیرد و از همه نیروهای داخلی و خارجی استفاده میکند ؛ ازآنچه در عرصه شبهات و... دارد ،استفاده میکند تا نظام مقدس اسلامی به اقتدار کامل نرسد ، فرمول و هدف دشمن در این عرصه ایجاد فاصله بین مردم و مسئولین ، به ویژه رهبری می باشد ، چراکه قدرت اصلی نظام در دو عنصر رهبری انقلاب بعنوان ولایت فقیه و تبعیت مردم بعنوان قدرت پشتیبان نظام می باشد.
ایجاد و بزرگنمایی مفاسد اقتصادی ، ایجاد روحیه یاس از پیشرفت انقلاب و ناامیدی از حاکمیت دین در ابعاد مختلف از جمله اساسی ترین اقدامات دشمن در این دوره خواهد بود. در این عرصه هرچه بیشتر مردم با رهبری و مسئولین هماهنگ باشند از سویی شکست دشمن جدی تر و از سویی سرعت رسیدن انقلاب به قله ی اقتدار بیشتر میشود ، لذا میبنیم که مقام معظم رهبری پس از حماسه بیست و دوم بهمن ماه و تبیین این موضوع که حضور مردم در صحنه در اغلب شهرها بیشتر از سالهای گذشته بوده و مردم پس از سی و شش سال در هوای سرد و گرد و غبارهم با همه توان در صحنه آمده اند ، که نشاندهنده همبستگی مردم و انقلاب و پشتوانه ی قوی مردمی نظام است ، اینبار از موضع اقتدار غرب را تهدید نموده و با بیان این موضوع که اگر غرب از اقدامات تهدیدآمیز و تحریمات دست برندارد ، مردم ایران هم غرب را تحریم میکنند و این کار را خواهند کرد، پرده ای دیگر از نزدیکی انقلاب به قله اقتدار را نشان داده و با این سخنان از سویی با زبان استانداردهای دشمنان به آنها ثابت میکند که انقلاب در دوره اقتدار است و سویی به مردم شریف و صبور ایران پیام فرارسیدن دوره اتمام تهدیدات و تحریمات را میدهند.
بر اساس آنچه قبلاً ایشان فرموده بودند، با رسیدن به قله ای اقتدار همه تحریمها و تهدیدها برداشته خواهد شد. بنظر میرسد آنچه امروز ضروری است پرهیز جدی از ایجاد تفرقه بین مردم و مسئولین ، پرهیز از ناامید کردن مردم و تلاش در همبستگی بین مردم همراه با تلاش جدی در عرصه های اقتصادی ، نظامی و فرهنگی می باشد. کنار گذاشتن تعصبهای جاهلی سیاسی و جناحی نیز برای رشد و سرعت انقلاب به نوعی ضروریست هر چند اختلاف سلیقه ها و راهکارهای سیاسی ذیل گفتمان انقلاب نه تنها اشکال ندارد بلکه میتواند عاملی برای پیشرفت نظام باشد.
انتهای پیام