تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۲ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۳۶

وبلاگ بمپور غربی نوشت : مقوله امنیت اعم از امنیت جانی و امنیت مالی از مهمترین خواسته ها و دغدغه درمیان جوامع سنتی و ابتدایی میباشد.بطوری که دستیابی به امنیت، چه جانی وچه مالی از مطالبات و خواسته های دیرینه در منطقه ای که در این چند سال هر اتفاق ناخوشایندی حول و محور این دهستان حادث شده،است.آری خوب به یاد داریم که در این چند سال گذشته اگر جنازه و جسدی کشف شد در محدوده دوراهی جعفر آباد، قاسم آباد تا سعیدآباد به وقوع پیوسته است.که گاها تا مدتها رعب و وحشت را در شهروندان روستاهای منطقه مذکور همواره شاهد بوده ایم به گونه ای که در حال حاضر در وقوع هر جرم و جنایتی اعم از اینکه فرد جنایتکار از حوزه دیگری، این ناحیه را بهترین مکان جهت اقدامات شوم خود مناسب میدانند به نوعی که همیشه پای سعیدآباد و جعفر آباد و بخصوص قاسم آباد در وقوع یک جرم در میان است.آنهایی که ساکن روستاهای نامبرده هستند بخوبی میدانند که به چه دلیل شب هنگام، هر راننده موتوری با هزار نذر و دعا و صلوات و دلهره های فراوان از ترس اینکه مبادا با راهزنان بر بخورد سعی میکند قبل از غروب آفتاب خودش رو به روستای خودش برساند.چه بسا اینکه خودش هم به سرنوشت کسانی که درگذشته با راهزنان برخورد کرده و در مواردی حتی پس از سرقت اموال، مالباخته را با خسارتهای جانی و همچنین مرگ روبرو کرده اند.آنها که در این روستاها می زیند بخوبی میدانند که دلیل وقوع چنین جرایمی چه میتواند باشد؟ همه میدانند که چه عواملی باعث میشود تا سارقان حرفه ای و معتاد با جرات در داخل ساختمان مدارس پس از کنده کاری اقدام به سرقت سیم های شبکه برقی توکار میکنند.اما نباید این نکته را فراموش کرد که گاها حتی با وجود اطلاع دادن به کلانتری بمپور، یا کلانتری از آمدن منصرف شده ویا هر موقع که آمده جریانش مثل جریان نوشدارو پس از مرگ سهراب بوده که دلیل این امر را باید فاصله 12تا15کیلومتری کلانتری با روستاهای قاسم آباد و جعفرآباد، دانست.در این حالت، شمایی که این متن را دارید میخوانید؛ آیا وجود چنین دلایل محکمی، دلیلی بر افزایش انگیزه مجرمان،تا این منطقه را در قلمروی خودشان بدانند، نیست؟ آیا مسولان این روستاها اعم از شوراها و دهیاران که این همه بر سر ارتقای روستایشان به بخش یا شهر شدن دعوا دارند، نباید زیرساختهای توسعه روستایشان را ابتدا تحقق بخشند لذا به فکر ارتقای روستایشان باشند؟ آیا هنوز وقت آن نرسیده تا امنیت شهروندان را از دولتمردان طلب کنند؟ آیا تا به حال گوسفندی از طویله مسولان این روستاها گم شده تا مسولان بفهمند خونشان از دیگر شهروندان قرمزتر نیست دیگران چه ها می کشند و حال فقیر و بیچاره ها را بفهمند؟من نمیگویم که کلانتری محل باید در داخل هر طویله یک نفر رو کشیک بذاره ولی حتی وجود اسم یک کلانتری در محل،به خودی خود میتواند عاملی بازدارنده در وقوع جرایمی حتی کوچک باشد.حال اینکه مسولان ما فقط پس از مرگ سهراب به چه کنم و چه کنم می افتند و جالب تر آنکه یادشان میرود روزی را که مردم با چه امیدی آنان را انتخاب کردند؛ در صورتی که در شرایط فعلی اساسی ترین خواسته مردم ایجاد کلانتری قاسم آباد هست.کلانتری که چندین سال هست که پرسنل آن با نام کلانتری قاسم آباد حقوق دریافت میکنند دریغ از آنکه همچنین مکانی وجود داشته باشد.حالا قضاوت با مردم است که آیا امنیت جانی و مالی ارزشش کمتر از شهر شدن روستایتان هست؟