ننکته ای که این دوست عزیز بدان تاکید نموده است عادی شدن برگزاری کنسرت یا جشن های جنگ گونه در مهدی شهر است که به نظر وی به خراب شدن همه چیز می انجامد؛ فاتحه!
«آقاچه فرقی میکنه.این کارباعث میشه برگزاری چنین مجالسی در اینجا دیگه کم کم عادی بشه.سال دیگه شمارفتی یکی دیگه میاد ادامه میده.و…فاتحه…» این اظهار نظر یکی از مخاطبان عزیز در مورد برگزاری کنسرت موسیقی در مهدی شهر است.نکته ای که این دوست عزیز بدان تاکید نموده است عادی شدن برگزاری کنسرت یا جشن های جنگ گونه در مهدی شهر است که به نظر وی به خراب شدن همه چیز می انجامد؛ فاتحه!
اما به نظر می رسد موضوع”عادی شدن” را می توان از زاویه دیگری هم دید.از زاویه ای که البته برخی ها به غلط به عنوان راه حل برخی آسیب های اجتماعی و فرهنگی پیشنهاد می دهند؛ مثلا می گویند برای اینکه عطشی برای گرایش به ماهواره به وجود نیاید، استفاده از ماهواره آزاد شود در حالی که به دلیل اثرگذاری و قابلیت جذب ماهواره، پیش از آنکه استفاده از آن عادی شود و عطش ها خاموش گردد، بسیاری از ناهنجاری ها عادی می شود… این نکته در جای دیگر قابل بررسی است و موضوع این نوشتار نیست.فقط این نکته یادآوری می شود که عادی سازی گناه خود از بزرگترین گناهان است بنابراین اگر عادی سازی برای مدیریت بر اتفاقی باشد که قابلیت تبدیل به گناه را دارد، کار پسندیده ای است…
منظور بنده از عادی شدن کنسرت موسیقی و جلسات اینگونه آن است که عطش کاذب کنسرت گرایی که برای برخی به عنوان یک ارزش اجتماعی و یا به قول امروزی ها یک کلاس اجتماعی مطرح است از بین می رود.هم اکنون برای بسیاری از کسانی که در کنسرت های موسیقی در شهرهای کوچک شرکت می کنند، تجربه حضور در یک فضایی که تاکنون تنها نامش را شنیده اند و می دانند برگزاری آن همراه با چه محدودیت هایی است، اهمیت دارد.وقتی این تجربه کسب شد و این عطش فروکش کرد، کنسرت موسیقی به دلیل بلیط گران و کسالت آور بودن برای افراد غیرعلاقمند؛ از جذابیت خواهد افتاد.البته تاکید می کنم که این عادی سازی هم باید با مدیریت انجام شود.
شهرهایی را می توان در نزدیکی شهر خودمان نام برد که برگزاری بسیاری از کنسرت های موسیقی، بدون تبلیغات شهری پرحجم انجام می شود چراکه این کنسرت ها مخاطبان خاص خود را یافته و با پیامک به علاقمندان اطلاع رسانی می شود.این عادی سازی آنچنان خوب انجام شده که اولا به بخشی از تقاضای برخی جوانان پاسخ مثبت داده شده است. ثانیا فضای شهر به یکباره در اختیار کنسرت و بنرهای مختلف آن قرار نمی گیرد چون مخاطب خاص دارد و ثانیا به مرور زمان محیط کنسرت ها از افراد هرزه زدوده شده به گونه ای که حتی امام جمعه آن شهر نیز با خیال راحت پای برگه مجوز کنسرت امضا نموده است.
مطمئن باشید قصد ندارم بدون مشورت بزرگان و کارشناسی نمودن موضوع، پروژه عادی سازی را در مهدی شهر پیاده نمایم.تنها خواستم به این دوست عزیز و سایر مخاطبان یادآوری کنم که چنین گزینه ای را نیز می توان روی میز قرار داد و البته با دقت و حساسیت، مدیریت نمود.
انتهای پیام
