تاریخ انتشار : يکشنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۳۹

به گزارش همه با هم :گویا سینمای ایران در سال ۹۴ روی خوش از اکران نخواهد دید. بعد از فیلم تابو شکنانه “استراحت مطلق” با دیالوگ‌های رکیک و صحنه‌های نابجا از فوتبال بازی کردن عریان تا دوش گرفتن رضا عطاران در مقابل همسرش! _ که ازقضا همسر واقعی است و اصولاً ورود او که نه بازی خوبی ارائه می‌کند و نه هیچ توجیهی جز شرعی کردن تماس‌های گاه‌وبیگاه بدنی او با عطاران جای سؤالی باقی نمی‌گذارد که دلیل حضورش چه بوده! _ مخاطبان خانوادگی سینماها را دچار شوک‌های متوالی می‌کند.
کسی منکر ساختن فیلم دربارهٔ موضوعات حساس اجتماعی نیست، اما ساختن فیلم در این حوزه به تیغی دو دم می‌ماند و اگر از این شمشیر دولبه درست استفاده نشود، ممکن است آسیب‌هایی در پی داشته باشد که جبران‌ناپذیر است و برای استفادهٔ درست از شمشیر تند انتقاد اجتماعی اولاً باید درست مشکل را شناخت و ثانیاً در بیان آن بهترین شکل روایت را ارائه داد و ثالثاً و از همه مهم‌تر باید شجاعت بیان نقد را داشت؛ چیزی که مثلاً در فیلم “هیس دخترها فریاد نمی‌زنند” با موضوعیت تجاوز و “آیینه‌های نشکن” با موضوعیت تغییر جنسیت زنان تا حدی اتفاق افتاد. این فیلم با هر نیت و قصدی که ساخته‌شده است ریزش مخاطب خانوادگی سینما را به دنبال خواهد داشت که در شرایط رو به کمای سینمای ایران، قطعاً خبر خوشی نیست. به‌راستی تا کی صحنه فرهنگ این مرزوبوم باید جولانگاه عده‌ای روشنفکرنما قرارگیری تا با نمایش جامعه ایران به شکلی کریه و تاریک، سوغات جشنواره‌ای خود از فرنگ را تضمین کنند؟! اکران داخلی که هیچ، اگر دیر اقدام کنیم یک‌بار دیگر در خواب‌زدگی مسئولان و مأموران و معذوران کوچک و بزرگ، آبروی خانواده ایرانی با تندیس جشنواره خارجی معاوضه می‌شود