تاریخ انتشار : پنجشنبه ۴ تير ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۴۷

به گزارش سرویس وبگردی همه با هم به نقل از وبلاگ زاهدان بلاگ، بـه انـسـان بـودنـت شـک کـن اگـر مـسـتـضـعـفـی را دیـدی ولـی از نـــان امــروزت بـه او چـــیـزی نـبـخـشـیـدی، شـک کـن اگـر قاری قـرآنـی ولـی در درک آیاتـش دچـار شــک و تــردیـدی، شـک کـن اگـر گـفـتـی خــدا تـرسـی ولـی از تــرس امـوالـت تـمــام شــب را بیدار ماندی نـخـوابــیــدی، شـک کـن اگـر هـر سالـه در حـجـی، ولـی از حـال هـمـنـوعـت ســوالـی هــم نـپـرسـیـدی!

تاکنون شده، سرسفره هنگامی که همه چیز مهیاست و شروع به خوردن می کنید به یاد کسانی بیفتید که فقط نان خشک سر سفره می گذارند و بازهم خدایشان را شکر می کنند، در ایام مبارک ماه رمضان هنگام افطار که سفره هایمان را رنگین تزیین می کنیم کمی آن سوتر، کودکانی هستند که نیازمندند. یادمان باشد ممکن است در همسایگی ما کودکانی باشند که دستان پدرانشان خالی است و این نیاز شاید در کودکان یتیم بیشتر باشد.

مولایمان علی (ع) می دانست این کودکان چه زندگی سختی دارند. بر این اساس زندگی اش را کاملا به صورتی که متوجه نشوند وقف آنان کرد. کاش ما نیز بتوانیم تنها گوشه ای از مشکلات این افراد را کم کنیم.