طرز تهیه تجگی یا سمنو
تاریخ انتشار : جمعه ۱۱ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۴۳
وبلاگ سیستان نگاه نوشت :
وقتی دو چیز را یکی می دانیم اول از همه باید شباهت ها و تفاوت هایشان را درک کنیم و بعد از آن که از همه لحاظ شبیه هم بود
می توانیم بگوئیم این دو یکی اند. حتی با این شباهت ها هم نمی توانیم هر نامی را جایگزین نام قبل کنیم. حال همین اتفاق در مورد تجگی
و سمنو اتفاق افتاده. روش تهیه سمنو و تجگی به هیچ وجه شبیه هم نیستند و تنها شباهت شان در مواد اولیه شان است.
در زیر روش تهیه تجگی را آورده و بعد از آن روش تهیه سمنو را برای مقایسه می آوریم.
تجگی:
مواد لازم:
روغن
آب
آرد تجگی*
روش تهیه:
در وهله اول خمیر تجگی را مانند خمیر نان با این تفاوت که هیچ ماده اضافی به آن نمی افزائیم آماده می کنیم.
روغن را در ظرفی ریخته و خمیر آماده شده را در روغنی که از قبل سرخ شده پهن می کنیم و می گذاریم یک طرف آن در روغن سرخ شود. هنگامی که یک طرف آن به رنگ طلایی در آمد خمیر را بر می گردانیم و می گذاریم سمت دیگر آن نیز به همین روش پخته شود.
تجگی
در پایان ذکر چند نکته نیاز است:
۱: قدیم تر ها ظرفی که تجگی در آن بود را زیر آتش می گذاشتند و روی ظرف زغال می ریختند تا هر دو طرف تجگی با هم پخته شود.
۲: تجگی هنگامی که پخته شد مواد درون آن چسپندگی زیادی ندارند و برای این امروزه به آرد جوانه گندم کمی آرد گندم اضافه می کنند. عکس فوق از تجگی های امروزه است.
۳: طعم تجگی با قتلمه و چلبک و قلیفی فرق می کند.
و اما سمنو:
مواد لازم :
گندم جوانه زده ۱ کیلو
آرد گندم ۳الی ۴ کیلو
بادام یا فندق یا پسته
طرز تهیه سمنو :
آردگندم را در ظرفی ریخته شیره گندم تهیه شده را به تدریج به آرد اضافه کرده و هم می زنیم بطوری که گلوله نداشته باشد . (باید توجه داشت که مقدار شیره در حدی باشد که مایه را کاملاً رقیق کند) روی حرارت قرار داده و مایه را کاملاً هم می زنیم تا زمانی که به جوش آید و غلیظ شود . این مایه باید مرتب هم زده شود زیرا سمنو زود ته می گیرد. آنقدر زدن را ادامه می دهیم تا اب آن کاملاً تبخیر شده و به شکل حلوا در آید و رنگ آن کمی سرخ شود (باید متذکر شویم که در سمنو شکر یا روغن اضافه نمی شود , زیرا جوانه گندم بطور طبیعی مقداری شیرینی و چربی دارد) مجدداً بتدریج مقداری آب به سمنو اضافه کرده ,هم می زنیم تا گلوله نشود و مایه یکدست و رقیق شود. حرارت را ملایم نموده وگاهی آن را هم می زنیم تا زمانی که کاملاً غلیظ شود و به صورت سمنو در آید . در آخر پسته یا فندق یا بادام رادر سمنو ریخته بعد از بیست الی سی دقیقه حرارت را خاموش کرده و مورد استفاده قرار می دهیم . قابل ذکر است که این غذای سنتی ایرانی برای کودکان بسیار مفید و مغذی می باشد.
* در سیستان برای تهیه آرد تجگی، مقداری که گندم لازم است را در کیسه ای نخی کرده روی آن آب می پاشند هر چند ساعت یکبار آب می پاشند تا گندم خیس بماند و بتواند ریشه بزند. این کار را تا وقتی انجام می دهند که ساقه سبزرنگ آن نمودار شود. این ساقه نباید زیاد رشد کند. بعد از آن گندم ساقه زده را از کیسه خارج کرده و در محیطی گرم پهن می کنند تا خشک شود. وقتی خشک شد گندم را آسیاب می کنند.
وقتی دو چیز را یکی می دانیم اول از همه باید شباهت ها و تفاوت هایشان را درک کنیم و بعد از آن که از همه لحاظ شبیه هم بود
می توانیم بگوئیم این دو یکی اند. حتی با این شباهت ها هم نمی توانیم هر نامی را جایگزین نام قبل کنیم. حال همین اتفاق در مورد تجگی
و سمنو اتفاق افتاده. روش تهیه سمنو و تجگی به هیچ وجه شبیه هم نیستند و تنها شباهت شان در مواد اولیه شان است.
در زیر روش تهیه تجگی را آورده و بعد از آن روش تهیه سمنو را برای مقایسه می آوریم.
تجگی:
مواد لازم:
روغن
آب
آرد تجگی*
روش تهیه:
در وهله اول خمیر تجگی را مانند خمیر نان با این تفاوت که هیچ ماده اضافی به آن نمی افزائیم آماده می کنیم.
روغن را در ظرفی ریخته و خمیر آماده شده را در روغنی که از قبل سرخ شده پهن می کنیم و می گذاریم یک طرف آن در روغن سرخ شود. هنگامی که یک طرف آن به رنگ طلایی در آمد خمیر را بر می گردانیم و می گذاریم سمت دیگر آن نیز به همین روش پخته شود.
تجگی
در پایان ذکر چند نکته نیاز است:
۱: قدیم تر ها ظرفی که تجگی در آن بود را زیر آتش می گذاشتند و روی ظرف زغال می ریختند تا هر دو طرف تجگی با هم پخته شود.
۲: تجگی هنگامی که پخته شد مواد درون آن چسپندگی زیادی ندارند و برای این امروزه به آرد جوانه گندم کمی آرد گندم اضافه می کنند. عکس فوق از تجگی های امروزه است.
۳: طعم تجگی با قتلمه و چلبک و قلیفی فرق می کند.
و اما سمنو:
مواد لازم :
گندم جوانه زده ۱ کیلو
آرد گندم ۳الی ۴ کیلو
بادام یا فندق یا پسته
طرز تهیه سمنو :
آردگندم را در ظرفی ریخته شیره گندم تهیه شده را به تدریج به آرد اضافه کرده و هم می زنیم بطوری که گلوله نداشته باشد . (باید توجه داشت که مقدار شیره در حدی باشد که مایه را کاملاً رقیق کند) روی حرارت قرار داده و مایه را کاملاً هم می زنیم تا زمانی که به جوش آید و غلیظ شود . این مایه باید مرتب هم زده شود زیرا سمنو زود ته می گیرد. آنقدر زدن را ادامه می دهیم تا اب آن کاملاً تبخیر شده و به شکل حلوا در آید و رنگ آن کمی سرخ شود (باید متذکر شویم که در سمنو شکر یا روغن اضافه نمی شود , زیرا جوانه گندم بطور طبیعی مقداری شیرینی و چربی دارد) مجدداً بتدریج مقداری آب به سمنو اضافه کرده ,هم می زنیم تا گلوله نشود و مایه یکدست و رقیق شود. حرارت را ملایم نموده وگاهی آن را هم می زنیم تا زمانی که کاملاً غلیظ شود و به صورت سمنو در آید . در آخر پسته یا فندق یا بادام رادر سمنو ریخته بعد از بیست الی سی دقیقه حرارت را خاموش کرده و مورد استفاده قرار می دهیم . قابل ذکر است که این غذای سنتی ایرانی برای کودکان بسیار مفید و مغذی می باشد.
* در سیستان برای تهیه آرد تجگی، مقداری که گندم لازم است را در کیسه ای نخی کرده روی آن آب می پاشند هر چند ساعت یکبار آب می پاشند تا گندم خیس بماند و بتواند ریشه بزند. این کار را تا وقتی انجام می دهند که ساقه سبزرنگ آن نمودار شود. این ساقه نباید زیاد رشد کند. بعد از آن گندم ساقه زده را از کیسه خارج کرده و در محیطی گرم پهن می کنند تا خشک شود. وقتی خشک شد گندم را آسیاب می کنند.
