تاریخ انتشار : شنبه ۱۵ تير ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۲۰

وبلاگ پیام روشن نوشت:


ای عزیزان پشت کنکوری
تا به کی داغ و درد و رنجوری ؟

***

تا به کی تست چند منظوره ؟
تا به کی التهاب و دلشوره ؟

***

شوخی و طعن این و آن تا چند ؟
ترس و کابوس امتحان تا چند ؟

***

غرق بحر تفکرید که چی ؟
بی خودی غصه میخورید که چی ؟

***

گیرم اصلاً شما به طور مثال
کشکی، از بخت خوش، به فرض محال

***

زد و شایسته دخول شدید
توی کنکور هم قبول شدید

***

یا گرفتید با درایت و شانس
مدرک فوق دیپلم، لیسانس

***

گیرم این نحسی است، سعدش چی؟
اصلاً این هم گذشت، بعدش چی؟

***

تازه از بعد آن گرفتاری
نوبت رخوت است و بیکاری

***

بعد مستی، خمار باید بود
هی به دنبال کار باید بود

***

آنچه داروی دردمندی هاست
صفحات نیازمندی هاست

***

گر رضایت دهی تو آخر سر
گه شوی منشی فلان دفتر

***

به تو گویند : بعله، دفتر ما
هست محتاج آدمی دانا

***

آشنا با اتوکد و اکسل
و فری هند و آوت لوک و کورل

***

باید البته لطف هم بکند
چای هم، بین تایپ، دم بکند

***

بکشد وانگهی به خوش رویی
هفته ایی یک دوبار جارویی

***

این که از این، حقوق هم فعلاً
ماهیانه چهل هزار تومن!

***

پس بیایید و عز و جز نکنید
بی خودی هی جلز ولز نکنید

 

انتهای پیام/