تاریخ انتشار : شنبه ۲۳ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۵۲

وبلاگ سیستان سرا نوشت :
چَغَك ... وبه لهجه بلوچي چِگِك ْاين گياه در بيشتر نقاط سيستان قابليت رشد دارد و در اكثر زمينهاي كشاورزي يافت مي شود اين گياه به آب چنداني نياز ندارد ودر زمينهاي خشك نيزرشد ونمو مي كند.آنچه بيشتر باعث ايجاد اين پست شد رويش اين گياه در سطح وسيعي در يك قطعه زمين بود

كاربرد چَغَك

اين گياه هم همانند ساير گياهان كاربردهاي فراواني دارد اين گياه معمولا" مورد استفاده هاي خاص در بين مردم سيستان بوده .

عمدتا" این گیاه که بانام علمی جغجغه و نام محلی چقک شناخته می شود در گذشته علاوه براینکه اين گياه منبع تغذیه دام ها محسوب مي در بسياري مواقع استفاده های پزشکی داشته

بطوریکه میوه و ریشه این گیاه را درآب مي جوشاندند جوشانده وعصاره ان به افراد دیابتی خورانده مي شد

همچنين میوه های له شده آن در آب بعنوان دارو برای مشکلات ادراری-کلیوی واز پودر آن برای ترمیم زخمها مورد استفاده قرار مي دادند

برخي تحقیقات نشانحكايت از اين دادرد که این گیاه بی نظیر باعث کاهش فشارخون،قندخون،دردقفسه سینه و گلو،سنگ کلیه،

ترمیم زخم و زخم های دیابتی،درمان گرفتگی عضلات ناشی از استرس و...می شود.

اما كاربردهاي متداول اين گياه در سيستان بيشتر از ريشه آن است . ريشه اين گياه خاصيت زنگ رزي را دارد وبيشتر در دباغي  ورنگ كردن پوست استفاده مي شود .

در گذشته كه دامداران منطقه جهت تهيه دوغ از پوست دامها (مَشك )استفاده مي كردند .جهت رنگ از ريشه اين گياه استفاده بهره  مي بردند .

همچنين دانه هاي اين گياه كه در تصاوير نيز كاملا" مشهود است پس از سوزندان جهت ضدعفوني مشكها استفاده مي شد .