تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۰۴

به گزارش همه با هم به نقل از وبلاگ خاش بیدار، به هر حال نشستن بر پشت هریک از این میزها به انسان احساس خاصی می بخشد. برخی برای رسیدن و نشستن پشت این میز به همه معیارهای انسانی و اخلاقی پشت پا میزنند و از هر حیله و نیرنگی برای رسیدن به آن استفاده میکنند. بعضی با تملق و چاپلوسی پشت آن قرار میگیرند و تعدادی را هم شایستگی انان بر پشت میز می نشاند. بعضی وقتی به آن رسیدند چنان می چسپند که آن را ارثیه پدری خود میدانند. و جدایی و واگذاری آن به دیگران برایشان حکم مرگ و زندگی دارد. می گویند بعضی از پشت این میز مردم را طوری دیگر می بینند ، بسیار کوچک در مقابل عظمت و بزرگی که میز به آنان داده است. شاید درک این احساس تا زمانیکه در پشت میز ننشینیم کمی دشوار باشد. و حل بسیاری از مشکلات و رتق و فتق امور ما در دنیای امروز در پشت همین میزها صورت میگیرد و حتما خیلی از شما میدانید که بعضی مواقع مشکل شما به این سادگی حل نمی شود تا راه زیر میزی را بلد نباشید ، راهی که در حل مشکلات راهی است ساده و میان بر اما پر هزینه . اما اگر از میز برای کارزار و تسویه حساب سیاسی استفاده شود مصیبت خواهد بود موجب رشد رانت خواری و فساد اداری و مالی و مدیریت نا کار آمد و ضعیف و نهایتا خسارت جبران ناپذیر برای مملکت و مردم و شایسته سالاری قربانی زد و بندهای سیاسی و جناحی خواهد شد .و فرصت طلبان از انتخابات برای اهداف نا مشروع خود استفاده کنند . و میز تبدیل به کالایی می شود که مورد معامله و حتی پیش فروش می شود . زیرا در میدان سیاست حقیقت ،واقعیت و حقیقت ندارد. و اینجاست که باید دید میز نماد خدمت است یا قدرت ؟.و اگر روزی میز را قدرت و توان سخن باشد نمیدانم چه خواهد گفت و چه خواهد نوشت . ولی این را میدانیم که حرفهایی خواهد زد که بسیاری از این حرفها را ما میدانیم و بسیاری را هم نمیدانیم . ولی یک حقیقت مسلم است که میز از نظر معرفت و رفاقت بسیار بی معرفت است و خود را بدهکار هیچکس نمیداند . و هر گز کسی رااجازه نخواهد داد که برای همیشه بر پشتش بتازد و باد به غبغب اندازد و مردم را کوچک و حقیر ببیند. آنانی که در پشت آن خدمت به خلق کردند در ذهن مردم جاودانه خواهند شد ومیز از خاطرات زیبای خدمت آنان همیشه خواهد گفت. و آنانیکه از آن سو استفاده کردند منفور خلق خدا و ..... .کاش این فرصت برای همه میز نشینان فراهم می شد تا ببینند و بررسی کنند عکس العمل مردم را هنگامی که پشت میز و به عبارتی بر اریکه قدرت تکیه زده بودند و روزی که با میز وداع میکردند و آنگاه بهترمیدانستد که میزشان محل خدمت بوده یا .... و بدانیم که روزی بین میز و ما جدایی خواهد افتاد و اگر عملکرد ما مورد رضای خدا و خلق خدا نبوده و محکمه ایی هم نباشد که عملکرد خدای نکرده بد ما را بررسی کند ،حتما در پشت میز وجدان خویش به محاکمه کشیده خواهیم شد و خدای نکرده محکوم به کشیدن عذاب وجدان همیشگی .و این خیلی دردناک خواهد بود که روزی وجدان ما بیدار شود و ما را به محاکمه کشد. و امید دارم میز نشینان عزیز این حکایت را به دل نگیرند زیرا این فقط یک حکایت بود و بس و روی سخن بیشتر با میز بود نه صاحبان امروزی میز.